Bella bunda

23 februari 2015 - Rio de Janeiro, Brazilië

Hola amigos,

Dinsdag 10 februari, dit gaat de boeken in als een hele belangrijke dag in mijn leven. In de middag had ik (Tim) namelijk mijn afstudeer-mondeling. En 6 uur later zou ik gaan beginnen aan één van de grootste avonturen uit mijn leven; een reis door Zuid Amerika van zo'n 4 maanden. Met een diploma op zak zou ik toch wat lekkerder op reis gaan. Gelukkig zit ik hier nu heel relaxed, naast Freek (die hier door het leven gaat als Frank), in een busreis naar Ilha Grande (letterlijk vertaald: Groot Eiland), met een bachelor diploma in mijn broekzak. 

Ik zal beginnen bij het begin. 

Na een lange vlucht van 15 uur, kwamen we op woensdag 11 februari aan. Aangezien het hier nu zomer is, en in Nederland winter (zomer- en wintertijd) is het tijdsverschil hier maar 3 uur.  Dus de jetlag is niet meer dan een weekendje goed stappen in Rotterdam. Toen we uit het vliegveld liepen, klapten we gelijk tegen een muur van hitte aan. Het temperatuurverschil van zo'n 40 graden met Nederland was wel te merken. Na een leeg deobusje verder vervolgden we onze reis naar het hostel. We wisten dat het bij Praca da Republíca lag, dus daar stapten we dan ook uit de bus. Een heel mooi park, veel water en een mooie groene omgeving. Dus we besloten daar even te gaan rusten in de schaduw met onze 15kg backpacks. Achteraf bleek dit niet zo heel slim te zijn om hier met al onze inboedel van 4 maanden even rustig te 'chillen', aangezien dit park bekend stond om haar drugs gebruik en criminaliteit. Gelukkig kwamen we hier pas achter toen we in hostel zaten die avond. 

De tweede dag werden we beide vroeg wakker in een snikhete kamer. De airco staat namelijk alleen aan van 22:00 - 06:00, want die kan niet opboksen tegenover het geweld van het klimaat in Rio. We besloten er een extra toeristisch dagje van te maken door de twee grootste toeristen trekpleisters te gaan bezoeken, namelijk de Cristo Rentendor (het grote Jezus beeld) en Pao de Acucar (Sugarloaf Mountain). Beide hadden een fantastisch uitzicht over de stad, waardoor we ons ook beseften wat voor enorme stad Rio de Janeiro eigenlijk ook is. Daarna gingen we naar een mooi strandje wat we konden zien vanuit de (ski)lift naar Pao de Acucar. Hier werden de geruchten van de mooie billen in stringbikinis van de Brazilianen bevestigd. De voorspellingen van een felle zon werden hier helaas ook bewezen, beide hadden we er hier iets te laconiek over gedacht.

Na een toeristisch dagje besloten we ons nu te mengen tussen de lokale bevolking, carnaval was hier namelijk begonnen op vrijdag. Dit wordt hier toch wel een beetje anders gevierd dan in Brabant, we hebben voor het eerst in een paar jaar geen polonaise gelopen in de 6 dagen carnaval. Ook hier gaat iedereen verkleed, alleen iets minder warm. Zelf had Freek een mooie Michael Jackson hoed op en had ik een Clint Eastwood cowboyhoed op mijn hoofd. De "kostuums" waren echter vooral om onze rode nekken, van de vorige dag, te verbergen voor de felle zon. Carnaval begint hier vanaf de ochtend tot laat in de avond, waarin er natuurlijk enkele cervejas en caipirinhas worden genuttigd (om natuurlijk zo goed mogelijk in te burgeren bij de lokale bevolking). Gelukkig hebben we een erg goede conditie, en we kunnen met trots vertellen dat we elke dag carnaval hebben gevierd.

De donderdag na carnaval hebben we vooral gebruikt als rustdag, na een vermoeiend klein weekje. Toch hebben we wat uitgevoerd, namelijk kaartjes bemachtigd voor een wedstrijd Braziliaans voetbal, Fluminese - Boavista in het Maracana stadion ('T Hoge Land van Rio) waar 80.000 man in kan. Toen we arriveerden in het stadion bleek het maar voor 40% zijn uitverkocht. Dit verpestte de sfeer echter totaal niet. Ze hadden enkele vakken leeg gehouden, waardoor elk vak waarin de mensen zaten, helemaal vol zaten. Dit zorgde voor een fantastische sfeer. Er werd 2 uur lang alleen maar lawaai en muziek gemaakt door fans van jong tot oud. Van de 25.000 man deden er alleen twee gringos niet mee met het zingen, door het gebrek aan een Portugese http://www.songteksten.nl.

De volgende paar dagen Rio verliep wat rustiger, in alle opzichten: de 975.000 toeristen die Rio bezochten tijdens carnaval waren namelijk grotendeels weer vertrokken. In deze dagen hebben wij nog enkele dingen gedaan, die je hier gedaan moet hebben. Onder andere naar de beroemde stranden Ipanema en Copacabana. Daarnaast hebben we in het Berkel van Rio (Niterio) en berg beklommen met gevaar voor eigen leven. Er was geen mooi pad naar boven dus het was pittig. Echter boven aangekomen was het het allemaal waard, met een prachtig uitzicht en romantische foto's #nohomo. 

Voordat we in Rio arriveerden hadden we beide al een grote droom op onze bucketlist staan; skydiven. We zagen het al helemaal voor ons: de miljoenen huizen van Rio vanaf 5km hoogte bekijken en onderweg naar beneden nog even het Jezus standbeeld een high five geven. We hadden dit voordat onze reis al begon al gereserveerd. Echter was dit nog niet helemaal zeker, omdat we geen kaas van het Engels in de emails met de contact persoon konden maken. Gelukkig waren we niet voor niets om 06:00 uit bed gegaan. We werden opgepikt, echter bleken we 3 uur buiten Rio uit een vliegtuig te springen. We hadden nu de pech om parachute te springen boven een fantastisch landschap ergens buiten Rio. 

Dit was de laatste benoemswaardige activiteit dat we in Rio hebben uitgevoerd. Vanmorgen zijn we onze trip begonnen. Zoals eerder genoemd zitten we nu in de bus naar Ilha Grande. Dit schijnt een enorm mooi eiland te zijn, waar er gesurft, gesnorkeld en gehiked kan worden, en daarbovenop wordt er beweerd dat ze hier de mooiste stranden van de wereld hebben. De reis verloopt echter niet vlekkeloos. We kwamen om 09:30 aan op het busstation om de bus van 10:00 te pakken, die om het uur gaat. Alleen was elke bus al vol tot 13:00. Nu zitten we in een race tegen de klok om de laatste boot te halen. Anders wordt het een nachtje slapen op het strand (grapje moeders).

Ik voel me nu net alsof ik een tweede scriptie heb geschreven. Voor de volgende blog geef ik de pen door aan Freek. 

Besos,

Freek y Tim

Foto’s

6 Reacties

  1. Margreeth:
    23 februari 2015
    En dat er nog maar vele scripties mogen volgen. Leuk verhaal!
  2. John:
    23 februari 2015
    Leuk verhaal, je kunt altijd nog schrijver worden. Veel plezier
  3. Sylvia:
    24 februari 2015
    Super,leuk verhaal.geniet van jullie vakantie.dikke kus
  4. Karin:
    24 februari 2015
    Maar wij achterblijvers stellen jouw scriptie wel heel erg op prijs. Zo reizen we toch een klein beetje mee op de achtergrond.
  5. Inge:
    25 februari 2015
    Wat kan je gezellig schrijven. Maak je moeder maar niet al te ongerust. En nog gefeliciteerd hoor, met je diploma! Nog heel veel plezier!
  6. Margré:
    7 maart 2015
    Heeey Tim,

    Onwijs leuk dat je een reisverslag hebt geschreven en dan ook nog zo uitgebreid ha ha.
    Ik wacht met spanning op de verhalen van FreekFrank.
    Heel veel reisplezier!
    Lieve groet,
    Margré